Guardiola o swojej dalszej karierze trenerskiej: „Odchodzę po tym okresie w City. Muszę przestać”.

Menedżer Manchesteru City, Pep Guardiola, przyznał w wywiadzie dla magazynu GQ, że choć jego czas jako piłkarza i menedżera w Barcelonie „był bardzo miły”, uważa, że skończył się on „na zawsze” i że nie wróci do klubu, nawet w roli prezesa.

„To koniec. Koniec na zawsze. To był piękny czas, ale teraz się skończył. Powrót na stanowisko prezydenta? Nie, nie jestem do tego wystarczająco dobry” – powiedział w rozmowie, w której zasugerował również, że kiedy jego kadencja w City dobiegnie końca, jest „bardziej niż zdecydowany” odejść na czas nieokreślony: „Rok, dwa lata, trzy lata, pięć, dziesięć, piętnaście…”

Zapytany o Lamine Yamala i porównanie go do Messiego , powiedział: „Myślę, że musimy pozwolić Lamine Yamalowi rozwijać karierę. A kiedy będzie grał przez 15 lat, powiemy, czy jest lepszy, czy gorszy. Dajmy mu rozwijać karierę. Fakt, że porównują go do Messiego, to wielka sprawa. To tak, jakby porównali malarza do Van Gogha , powiedzieli: wow, nie jest zły, to znak, że jest dobry. A to porównanie to znak, że jest dobry. Ale musimy pozwolić mu rozwijać karierę. I zobaczymy”.

Dla Guardioli obecny skrzydłowy Barcelony „jest całkiem dobry”, chociaż „Messi był wielką gwiazdą”: „To 90 goli w jednym sezonie, przez 15 lat, bez przerwy, bez kontuzji. To wielka sprawa. Zostawcie go. Zostawcie go”.

Przeanalizował również swój sezon w Citizens: „Kiedy wygrywa się sześć tytułów Premier League, przychodzi taki moment, kiedy spada się w dół. Taka jest ludzka natura. Wtedy prawdopodobnie powinniśmy byli wymienić więcej zawodników, ale bardzo łatwo jest to stwierdzić po fakcie. To proces, który musiał się wydarzyć, to się dzieje, zajęło to więcej czasu, a kiedy już się wydarzyło, jego skutki były głębsze, niż mogliśmy sobie wyobrazić”.

„Z perspektywy czasu zobaczymy, że to nie był taki zły sezon. Ale przez wiele miesięcy nie wygrywaliśmy meczów. Mieliśmy 13 czy 14 meczów bez zwycięstwa, a to było… Nigdy wcześniej się to nie zdarzyło. Ale to stawia cię w odpowiednim miejscu. To bardzo zdrowe dla nas, że tak się stało. Bo sukces dezorientuje” – oświadczył.

Urodzony w Sampedorze piłkarz odniósł się również do swojego zawodu: „Przez cztery, pięć miesięcy w tym roku byłem na każdym stadionie wyjazdowym, a tłum krzyczał: »Wywalą cię rano«. To znaczy, wyrzucą cię. Nie ma zawodu – architekta, nauczyciela, lekarza, dziennikarza… – którego 60 000 osób zażądałoby utraty pracy. Chcą, żebyś stracił pracę. Ale nasz zawód jest tak dobrze płatny, płacą nam tak dużo, że możemy się na to zgodzić. A jeśli tego nie chcesz, możesz zająć się czymś innym”.

Pasja i przyszłość

„Pasja jest inna niż na początku. Było więcej niepewności, było o wiele więcej wątpliwości, było o wiele więcej lęków, ale nadal to kocham. W piłce nożnej był taki moment, kiedy powiedziałem dość, koniec. A jako trener, nadejdzie dzień, kiedy powiem dość, nie mam już ochoty zajmować się zawodnikami, przeciwstawnymi taktykami, konferencjami prasowymi co trzy dni, szefem… Powiem: teraz jestem swoim własnym szefem, nie muszę już ustawiać budzika i mogę decydować o swoim życiu. Cóż, pewnego dnia to nadejdzie, a kiedy nadejdzie, cóż, przestanę i wrócę później, albo nie, i wtedy zobaczymy” – dodał.

„Wiem, że po tym czasie spędzonym z City przestanę grać, to pewne, to już przesądzone, nawet bardziej niż przesądzone” – utrzymywał trener, który nie wyznacza terminów. „Przestanę grać po tym czasie spędzonym z City, bo muszę przestać i skupić się na sobie, na swoim ciele” – powiedział.

Odnosząc się do swoich relacji z zawodnikami, powiedział: „Mam 23 lata i wybieram jedenastu co trzy dni. Następnych jedenastu czuję, że ich nie kocham, a jest wręcz przeciwnie; kocham ich jeszcze bardziej, bo cierpię z ich powodu. Mówię co najmniej jedenastu różnym zawodnikom co trzy dni: Nie jesteś wystarczająco dobry i cię nie kocham. Jesteś dobry, ale twój kolega z drużyny jest lepszy od ciebie. Dlatego są konflikty i tyle”.